برآورد آماری و همدیدی بارش بیشینه محتمل در حوضه‌های جنوبغربی ایران

در این تحقیق با استفاده از سری داده های سالانه بارش بیشینه 24 ساعته 36 ایستگاه سینوپتیک در چهار حوضه جنوبغربی کشور به محاسبه بارش بیشینه محتمل از طریق روش آماری (هرشفیلد و هرشفیلد- دسا) و روش همدیدی (فیزیکی) پرداخته شده است. نتایج به دست آمده از روش آماری هرشفیلد نشان می­دهد که بارش بیشینه محتمل نسبت به بارش بیشینه 24 ساعته خیلی بیشتر از مقدار مورد انتظار بوده است(3تا 4.66). اما در روش دسا مقادیر بارش بیشینه محتمل در مقایسه با روش هرشفیلد کاهش یافته)  48/1 تا 19/2(.  ضرایب تغییرپذیری و چولگی محاسبه شده نیز نشانگر تغییرپذیری بالای مقادیر بارش بیشینه 24 ساعته در ایستگاه­های کم­بارش­تر منطقه نسبت به نواحی کوهستانی و پربارش­تر است. این وضعیت برآورد بارش بیشینه محتمل در بخش­های جنوبی و کم­­بارش حوضه­های مورد مطالعه را غیرقابل اطمینان­تر می­نماید. نتایج بدست آمده در روش همدیدی که رخداد توفان 16-17 نوامبر 1994 را مورد بررسی قرار داده است با حداقل بارش بیشینه محتمل  حدود 24 میلیمتر در ایستگاه اهواز و حداکثر134 میلیمتر در ایستگاه مسجد سلیمان نسبت به هر دو روش آماری فوق از مقادیر کمتر و نزدیک به واقعیت برخوردار بوده است.